Vinayagar

 

கணபதி

கற்பகக் கணபதி கவிமகள் ஒளவையைச்
சொர்க்கமாம் புரிவரை சுமந்துமே சென்றவன்
அற்புதமானவன் அடியவர்க் கெளியவன்
அறுகது புல்தனை அர்ச்சனை கேட்டவன்
வெற்பிலே பாரதம் விரைந்துமே எழுதிய
வேழமுகத்தவன் வேதமே யானவன்
சுற்றியே உமையையும் சிவனையும் வந்துமே
சுவைமிகு மாங்கனி சுலபமாய்ப் பெற்றவன் !
குறத்தியாம் வள்ளியைக் குமரனும் அடைந்திட
களிற்றுரு வாகியே களத்திலே நின்றவன்
பறந்துமே காக்கையாய்ப் புரட்டியே கமண்டலம்
பிறந்திடக் காவிரி பேரருள் புரிந்தவன்
துறந்தவன் அகத்தியன் துயர்தனைப் போக்கியே
தூயவள் பொன்னியைத் தொழுதிட வைத்தவன்
மறந்திடா திவனையே வணங்கிடக் காரியம்
மகிழ்ச்சியாய் முடிந்துமே மனங்களித் திடுவிரே!!
 
 
 

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *